دوچرخه سواری در سال ۱۴۰۰
از استعفای الزامی رئیس تا تداوم بی خانمانی دوچرخه سواری
فدراسیون دوچرخه سواری علاوه بر این که سال پرحاشیه ای را پشت سر گذاشت، در فهرست رشته های ناکام در المپیک توکیو هم قرار گرفت.
به گزارش انجمن گلف به نقل از ایسنا، فدراسیون دوچرخه سواری پارسال درگیر حواشی و اتفاقات زیادی بود که آنرا تبدیل به یک فدراسیون بلاتکلیف کرد. این فدراسیون نه رئیس دارد و نه ساختمانی برای اسکان. همینطور اساسنامه آن مورد تایید اتحادیه جهانی هم قرار نگرفته و بلاتکلیف ترین فدراسیون ایران است. حالا به بررسی اتفاقاتی می پردازیم که سبب شده فدراسیون دوچرخه سواری در چنین شرایطی قرار بگیرد.
*انتخاباتی که مورد تایید اتحادیه جهانی قرار نگرفت
انتخابات فدراسیون دوچرخه سواری پنجم خرداد برگزار شد و محمود رشیدی ریاست فدراسیون را عهده دار شد. بعد از گذشت چند روز از انتخابات، کم کم زمزمه هایی شنیده شد مبنی براینکه اتحادیه جهانی انتخابات ایران را به رسمیت نمی شناسد و حتی با ارسال نامه ای به کمیته ملی المپیک خواهان پاسخگویی به سوالات شد. اتحادیه جهانی نسبت به دو مبحث یکی این که چرا وزارت ورزش نماینده ورزشکاران، مربیان و داوران را برای حضور در مجمع برگزیده و این که چرا نماینده وزارت ورزش رای داده است، سوال کرد. ارسال تصاویری از مجمع دوچرخه سواری به اتحادیه جهانی دردسرساز شد و حتی توضیحات کمیته ملی المپیک هم به سوالات اتحادیه جهانی موثر نبود و این فدراسیون تا نزدیک تعلیق پیش رفت. تنها یک روز به تصمیم اتحادیه جهانی برای تعلیق ایران، محمود رشیدی از سمت خود کناره گیری کرد و نایب رییس فدراسیون بعنوان سرپرست انتخاب گردید. بعد از این اتفاق، تعلیق فدراسیون دوچرخه سواری منتفی شد.
*گره کور اساسنامه که مانع از برگزاری انتخابات می شود
فدراسیون دوچرخه سواری از مهر سالجاری با سرپرست اداره می شود. اساسنامه مهم ترین مانع برای برگزاری انتخابات است. نکته ای که وجود داشته این بود که اساسنامه ای که توسط اتحادیه جهانی مورد تصویب قرار داده متفاوت از اساسنامه هایی بوده که در ایران وجود داشته است ازاین رو فدراسیون اساسنامه مشترک بین فدراسیون ها را برای اتحادیه جهانی ارسال کرد تا بعد از تصویب آن بر مبنای اساسنامه جدید، فرایند انتخابات را آغاز کند.
مدتی است که این اساسنامه درحال رفت و برگشت است و هنوز مصوبه اتحادیه جهانی را ندارد اما مهم ترین مانع در بحث تصویب اساسنامه، حضور نماینده وزارت ورزش در انتخابات است. اتحادیه جهانی به شدت روی این مساله حساس است و حتی انتخابات قبلی فدراسیون را هم بنابراین نپذیرفت. در اساسنامه آمده است که نماینده وزارت ورزش و جوانان حق رای دارد که این دقیقا مخالف با بندی است که اتحادیه جهانی به کشورها ابلاغ کرده و خواهان این شده که دولت به هیچ عنوان در انتخابات فدراسیون ها نقش نداشته باشد.
همینطور اتحادیه جهانی اعلام نموده افرادی که می خواهند کاندیدای دوچرخه سواری شوند حداقل باید سه سال سابقه فعالیت در این رشته را داشته باشند که این مساله در صورت تصویب نهایی می تواند مانع ورود بسیاری از افراد بیرون از خانواده دوچرخه سواری به این فدراسیون شود.
* فدراسیون بی جا و مکان با خروارها بدهی
یکی از دیگر از معضلات فدراسیون دوچرخه سواری نداشتن ساختمان است. خسرو قمری رئیس پیشین فدراسیون، دو واحد آپارتمان فدراسیون را در مرکز تهران فروخت تا فدراسیون را در مجموعه آزادی صاحب یک ساختمان بزرگ و لوکس کند اما تنها چیزی که هم اکنون وجود دارد این است که دو واحد ساختمان فدراسیون از دست رفت، پول آن بر باد رفت و تنها یک ساختمان نیمه کاره و بدهی میلیاردی به پیمانکار باقیمانده است. از طرفی زمین آن هم استیجاری است و فدراسیون موظف است که به شرکت توسعه و تجهیز اجاره هم پرداخت کند. این فدراسیون از شرکت توسعه و تجهیز گرفته تا به بیمه و پیمانکار بدهکار است و الان هم این رشته حتی مکانی برای اسکان ندارد و بخش اداری آن مجبور است در کمپ تیم های ملی ادامه فعالیت دهد.
*همچنان ناکام در بازی های المپیک
یکی از مهم ترین رویدادهایی که فدراسیون دوچرخه سواری پشت سر گذاشت، بازی های المپیک توکیو بود که متاسفانه ایران در این رویداد همانند دو المپیک ریو و لندن موفق به کسب نتیجه نشد و نماینده ایران خط آخر را ندید. دوچرخه سواری ایران به این علت که حضور کمرنگی در سالهای اخیر در مسابقات بین المللی داشت، توانست تنها صاحب یک سهمیه شود که همان یک نماینده هم نتیجه نگرفت.
سعید صفرزاده در استقامت جاده المپیک توکیو به خط آخر نرسید و مسابقه را ناتمام باقی گذاشت. وی در تایم تریل انفرادی هم سی و پنجم شد. میتوان گفت دوچرخه سواری یکی از رشته هایی بود که عملکرد ضعیفی از خود در المپیک توکیو به جا گذاشت.
*مهم ترین رویدادهای پیش رو
فدراسیون دوچرخه سواری بازی های کشورهای اسلامی و آسیایی را در پیش دارد. از آنجائیکه در دوره قبل بازیهای آسیایی دوچرخه سواری نتوانست به وعده هایی که داده بود عمل کند ازاین رو اعتماد مسؤلان را از دست داده است. ازاین رو تعداد حضور رکابزنان در بازی های آسیایی بستگی به نتایجی دارد که در مسابقات قهرمانی پیست و جاده آسیا می گیرند. اگر رکابزنان ایران بتوانند، نتایج قابل قبولی بگیرند و یا نزدیک به مدال باشند، فدراسیون می تواند امیدوار باشد که مسؤلان تعداد نفرات بیشتری را از این رشته اعزام کنند در غیر این صورت شاید تعداد رکابزنانی که از ایران به بازی های آسیایی اعزام می شوند به اندازه تعداد انگشتان یک دست برسد.
*مهمترین اتفاق پیش رو
بیشترین انتظاری که در سال ۱۴۰۱ وجود دارد این است که این فدراسیون تعیین تکلیف شود. در واقع با تصویب اساسنامه و مرتفع ساختن گره های موجود فرایند ثبت نام از کاندیداها آغاز شود تا بالاخره دوچرخه سواری رئیس دار شود و اوضاع و احوال آن تاحدودی سر و سامان بگیرد و مهم تر از همه باید تکلیف ساختمان نیمه کاره ای که روی دست فدراسیون مانده، مشخص شود.
منبع: انجمن گلف
این مطلب انجمن گلف را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب